07 juni 2009

Rik en Erica en het eenpotige statief



Dag 92: Hong Kong -> Krommenie
Na de landing in Hong Kong begeven we ons snel naar de douane. We hebben namelijk 6 uur te doden en dat is net genoeg om even in de stad te gaan kijken. Zonder problemen worden we het land in gelaten. Dan nog even naar de geldautomaat, waar we ons afvragen hoeveel geld we moeten opnemen. Na een snelle blik op de prijslijst van de trein naar de stad en het bord met wisselkoersen besluiten we het equivalent van 100 euro te pinnen.

Dat blijkt uiteindelijk veel te veel, want de treinkaartjes (á 10 euro) zijn exorbitant duur voor Hongkongse begrippen. Voor het tochtje met de ferry door de haven van de ene naar de andere kant van de stad betalen we namelijk maar 17 cent per persoon. We vergapen ons aan de enorme wolkenkrabbers en gigantische winkelcentra met de duurste merken en voelen ons ongemakkelijk als we ten midden van al die luxe worden aangesproken door sjofel uitziende en hongerige Hongkongers.

Al snel is het weer tijd om de trein terug naar het vliegveld te nemen. Daar proberen we er nog wat Hongkong Dollars doorheen te jagen, maar het is al laat en de winkeltjes gaan dicht. Bij de gate staan al veel Nederlanders te wachten. Twee stelletjes van middelbare leeftijd uit de buurt van Bloemendaal blijken elkaar op de heenweg ook al te hebben ontmoet. Het weerzien wordt uitbundig gevierd en de vakantie wordt luidruchtig besproken. Geklaag over het weer, eten en verkeer vormen de belangrijkste onderdelen van hun verhaal. Ik (Erica) heb ineens helemaal geen zin om weer naar huis te gaan. Met de dopjes van Ipod snoer ik ze de mond en wacht ik tot het tijd is om aan boord te gaan.

De lange vlucht verloopt verbazingwekkend snel, tijd om alle leuke films te kijken is er niet eens. Voor we het weten staan we in een ijzig koud Amsterdam bij de bagageband op onze koffers te wachten.

Dan word ik gebeld. In het display flikkert een onbekend nummer. “Hallo? Met Erica.” Een vriendelijke stem geeft antwoord: “Goedemorgen mevrouw Van Dijk, met Shirley van Cathay Pacific. Vergeet u niet om uw eenpotige statief op te halen bij onze balie?”