Adelaide, maandag 26 februari 2007
Ik besteed mijn tijd op het vliegveld van Adelaide aan rondjes lopen, met mijn benen ‘omhoog’ zitten en veel water drinken. Mijn benen zijn door al die uren in de vliegtuigcabine behoorlijk opgezet en straks moeten we weer de lucht in.
We vliegen met prijsvechter Jetstar door naar Darwin en dat is wel even slikken na het warme bad dat Singapore Airlines heet. Geen eten, geen drinken, krappe zitplaatsen en personeel dat erg kortaf is als je wat vraagt. Nu was ik door mijn benen die op ploffen stonden en de turbulentie onderweg ook niet helemaal in mijn hum.
Darwin, maandagavond 26 februari 2007
De landing verloopt gelukkig wel zachtjes, maar de lucht in Darwin ziet er een stuk minder stralend en blauw uit dan die in Adelaide: regenseizoen... De luchthaven is schattig en klein, er zijn twee bagagebanden en geen Mac of BurgerKing, maar een restaurantje met roodwitgeblokte tafelkleedjes. Er is ook een informatiebalie, waar we een kaartje kopen voor de shuttlebus en voor een nachtje een kamer boeken in de Baracuda Lodge. Dat is een motel (de eerste dag nog niet in een stapelbed voor ons) waar we eerst eens uitgebreid gaan douchen. Het wordt gerund door een echtpaar dat vroeger zelf ook veel heeft gereisd.
Als we klaar zijn met douchen is het gaan regenen. En hoe! Het water stort uit de hemel, putten kunnen het niet aan en lopen over en terwijl de ene donderklap nog klinkt, schiet de volgende bliksemschicht al door de lucht. Rik herinnert mij er nog even fijntjes aan dat ik degene was die niet wilde wachten met vertrekken naar Australie tot het regenseizoen was afgelopen. Ik hoop in stilte dat dit schouwspel niet voor vier weken op het programma staat. Later horen we dat dit de eerste bui van het seizoen was, dat normaal gesproken rond december begint. Toch leuk dat wij daarvan getuige mogen zijn ;-)
Inmiddels is het een uur of 20.00 en tijd voor een happie eten. We bellen een taxi en laten ons voor de deur van een Italiaans restaurant afzetten, waar we heerlijk eten krijgen voorgeschoteld door een heel vriendelijk meisje dat hier vandaag voor het eerst werkt.
Terug besluiten we te gaan lopen door de regen. Dat blijkt nog een hele opgave op slippers in een stad waar je de weg niet weet. We stoppen nog even bij een supermarkt (die hier 24 uur per dag open is) voor wat drinken en snoepies. Terug bij het motel nemen we nog een kop thee om bezwijken we om een uur of 23.00 uur aan vermoeidheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten